Göz kapağı çok düşükse, çocuğunuzun görmesi engellenebilir. Tedavisi  için ameliyata ihtiyaç olabilir. Yükseltilmiş göz kapağı, o gözdeki görüşün korunmasına yardımcı olur.

Göz kapağı düşüklüğü tıp literatüründe pitoz olarak tanımlanmaktadır. Bu probleme eşlik eden başka sistemik hastalıklar olabileceğinden kapak düşüklüğü olan hasta mutlaka göz hekimi tarafından olabildiğince erken muayene edilmelidir. 

Göz kapağı düşüklüğünün nedenleri şu şekilde sıralanabilmektedir;

• Doğuştan var olabilir
• İlerleyen yaşa bağlı olarak gelişebilir
• Uzun süreli kontakt lens kullanılmasına bağlı olabilir
• Travma neticesinde gelişebilir
• Üst göz kapağında gelişen kitleler düşüklüğe neden olabilir
• İlerleyen yaş ile birlikte gelişen gün içinde değişim gösteren, sabahtan iyi olup akşama doğru bariz şekilde artan pitozis nörolojik kas hastalıklarından da kaynaklanabilir.
  

Göz Kapağı Düşüklüğü Tedavisi

Sistemik bir hastalık olmadığı takdirde pitozisin tek tedavisi cerrahidir. Göz kapağını kaldırmayı sağlayan levator kasının yetersiz çalışması ya da hiç çalışmaması pitoziste söz konusudur. Hastayı muayene eden hekim kasın fonksiyon düzeyine göre uygulanacak cerrahi yöntemi belirler. Kas fonksiyonu var fakat yetersiz ise kası güçlendirecek bir yöntem seçilir. Kas fonksiyonunun olmadığı olgularda askı ameliyatı yapılır.

Ameliyat hem estetik hem de fonksiyonel açıdan yarar sağlar. Kasın fonksiyonu yanısıra, gözün bakış yönlerine hareket derecesine, gözyaşı fonksiyonuna göre farklı cerrahi yöntemler uygulanabilir. Bu değerlendirmeler sonucunda uygun cerrahi tedavi okuloplastik eğitimi ve deneyimi olan göz cerrahı tarafından yapılmalıdır.

Çocuk olmadığı sürece ameliyat için tercih lokal anesetezi altında yapılmasıdır.

Ameliyatın zamanlaması açısından çocuk ve erişkin hastalar farklılık gösterir.

Doğuştan var olan özellikle tek taraflı pitozis göz bebeğinin önünü örtüyorsa göz tembelliğine neden olacağından olabildiğince erken yaşta ameliyat edilmelidir. Bu konu aile ve hekimin muayene sonuçları doğrultusunda alınacak ortak karar ile belirlenir. Erişkin hastalarda zamanlama açısından bir kısıtlama yoktur.